مقایسۀ ریزگردانی تک‌ایستگاهی و چندایستگاهی فرین‎های دما و بارش (مطالعۀ موردی: سواحل جنوبی دریای خزر)

به منظور مقایسۀ ریزگردانی تک‌ایستگاهی و چندایستگاهی فرین‎های دما و بارش، عملکرد روش‌های تک‌ایستگاهی نگاشت چندکی (SSQ) و ماژول چندایستگاهی بسط‌یافته (ModExDs)، در شبیه‎سازی اقلیمی 5 ایستگاه سینوپتیک سواحل جنوبی دریای خزر مورد آزمون قرار گرفت. پیش‎بینی‌شونده‎های این پژوهش، سری زمانی فرین‎های دما و بارش روزانه طی دورۀ آماری (2013-1961) است که 30 سال به‌منظور آموزش و 23 سال جهت اعتبارسنجی مدل، در نظر گرفته شد. از متغیرهای بزرگ‌مقیاس جوی آرشیو داده‎های واکاوی (NCEP) نیز به‌عنوان پیش‎بینی‌کننده استفاده شد. با به‌کارگیری 27 شاخص فرین اقلیمی، عملکرد این روش‎ها در حساسیت به ناهنجاری‌های بزرگ‌مقیاس جوی و نیز توانمندی آن در بازنمونه‌برداری توزیع داده‌های مشاهداتی در دورۀ اعتبارسنجی، به ترتیب با استفاده از آزمون‌های همبستگی پیرسون و کولموگروف-اسمیرنوف، مورد آزمون قرار گرفت. به‌منظور ارزیابی کلی مدل، از روش ترکیبی استفاده شد. نتایج نشان داد که رویکرد ریزگردانی تک‌ایستگاهی با گذراندن به‌ترتیب 63، 48 و 6/29 درصد و رویکرد چندایستگاهی نیز با موفقیت در 7/66، 9/48 و 3/33 درصد از آزمون‌های کولموگروف-اسمیرنوف و همبستگی پیرسون و نیز آزمون ترکیبی، در ریزگردانی داده‎های واکاوی، نتایج نسبتاً قابل قبولی را ارائه دادند. روش‎های مورد بررسی، شاخص‌های دما را بهتر از شاخص‌های بارش، ریزگردانی کردند. در مجموع، عملکرد روش ریزگردانی چندایستگاهی، به‌ویژه در ریزگردانی شاخص‎های دما، بهتر از روش تک‌ایستگاهی بود. در حالت کلی، هر دو روش نتایج بهتری در گرگان و عملکرد ضعیف‏تری در رشت نشان دادند.